چون رود جاری باش
خاموش در شباهنگام
نترس از تاریکی،
اگر در آسمان ستاره ایست
تو نورش را بازتاب
و اگر ابری گذرد از آن بالا
یاد آر که از آب است ابر، همچون رود
پس آنان را نیز با شادمانی بازتاب
در ژرفنای آرام خویش