حضرت رقیّه (س) قتلگاهدا آتاسنن باشسز بدهنیله ویداع ائدهرهک سؤیلر:

سنیـن یانـنـدا گـؤر بابا، ورانـدا کـوفییان منـی

گئدینجه شامه اؤلدره‌ر، یقین ب ساریبان منـی

هانی ازه‌لکی عیزّه‌تیم، نه گلدی آل-ی-هاشیمه؟

قالب هایاندا اکبریم؟ ورللا قمچی باشیمه

عمیم هانی؟ گلیب باخا گؤزیمده قانل یاشیمه

گؤره سالب نه حالته؟ ب گرده‌ن-ی-زمان منی

مگه‌ر یتیمه قزلار سالار ب حاله روزگار

نه وار باشمدا معجریم، نه یزده بُرقَع-و-خمار

جفای-ی-تازییانه دن وجودیم اولد زخمدار

ندیر گناهیم ائی بابا؟ ورر ب شامییان منی

ائدیبله غم خزینه‌سی، ب قلب-ی-پاره پاره‌می

یاناندا خئیمه‌گاهیمیز، آلبلا گوشواره‌می

یوخمد بیر کسیم بابا، کسیبله راه-ی-چاره‌می

سالبلا آت قاباغنا، ائدیبله باغر قان منی

یتیمه بیر قزام بابا، اسیر-و-خواره‌م آغلارام

گئدیبدی صبر-و-طاقه‌تیم، علیل-و-زاره‌م آغلارام

گله‌ن ورار، گئده‌ن ورار، یوخمد چاره‌م آغلارام

غریق-ی-سئیل-ی-اشک ائده‌ر، ب چشم-ی-خونفیشان منی

وربد سیلی شئمر-ی-دون، بنؤوشه تک یانب ازم

اودر کی متّصل تؤکر، عذاره قانل گؤزیاشم

قولم باغلایب عدو، دؤنبد شامه گندزم

کسیر قولم اینجیدیر، ب بند-ی-ریسمان منی